Konsumismo de protestado

Konsumebla kontestado por la mezaj klasoj de Pierre RIMBERT, Le Monde Diplomatique en Esperanto, majo 2009.

Jen malnova artikolo pri la alimondisma movado, sed ĝi restas interesa pro la koncepto de varigo kaj mezklasigo de kontraŭkapitalismaj, kontraŭsistemaj movadoj. Tio implicas ankaŭ la asimiladon de socia kritiko kaj socia teorio al la kulturindustrio (termino de Theodor Adorno).

Car mi jam blogis pri Paul Nizan, mi citas la jenan referencon, ne nepre por konsenti:

Kiel signo de intelekta distingiĝo, la kapablo supermeti la poron kaj kontraŭon, kontraŭmeti kleran bibliografion (prefere la sian) al politika argumento, eĉ „pensi kontraŭ sin mem”, montras la malemon de parto de la mezaj klasoj partopreni en la tranĉeoj de la socia milito se ne temas pri iliaj propraj interesoj. Tiu sinteno, samtempe kun la emo engaĝiĝi por malproksimaj kaj malavaraj aferoj, troviĝas aparte enradikiĝinta ĉe la artistoj aŭ ĉe la universitatanoj, kiujn Paul Nizan denuncis en 1932 en La gardhundoj.

Krom afiŝoj ĉi-bloge, vidu ankaŭ:

Misio de la Filozofo de Paul Nizan