Du poemoj de L. L. Zamenhof tradukitaj de Marjorie Boulton

Ho, Mia Kor'

Ho, mia kor’, ne batu maltrankvile,

el mia brusto nun ne saltu for!

Jam teni min ne povas mi facile,

ho, mia kor’!

Ho, mia kor’! Post longa laborado

ĉu mi ne venkos en decida hor’?

Sufiĉe! trankviliĝu de l’ batado,

ho, mia kor’!

O My Heart

O heart, my heart, O do not throb so wildly,

Nor wildly from my bosom, throbbing, start!

I cannot be composed, sit calmly, idly ...

O heart, my heart!

O heart, my heart! The crucial hour is coming

Shall I not win when I have played my part?

Enough! be calm! no more of this wild drumming—

O heart, my heart!

* * * * * * * *

Pluvo

Pluvas kaj pluvas kaj pluvas kaj pluvas

senĉese, senfine, senhalte,

el ĉiel’ al la ter’, el ĉiel’ al la ter’

are gutoj frapiĝas resalte.

Tra la sonoj de l’ pluvo al mia orelo

murmurado penetras mistera,

mi revante aŭskultas, mi volus kompreni,

kion diras la voĉo aera.

Kvazaŭ ia sopir’ en la voĉo kaŝiĝas

kaj aŭdiĝas en ĝi rememoro...

Kaj per sento plej stranga, malĝoja kaj ĝoja,

en mi batas konfuze la koro.

Ĉu la nuboj pasintaj, jam ofte viditaj,

rememore en mi reviviĝis,

aŭ mi revas pri l’ sun’, kiu baldaŭ aperos

kvankam ĝi en la nuboj kaŝiĝis?

Mi ne volas esplori la senton misteran,

mi nur revas, mi ĝuas, mi spiras;

ion freŝan mi sentas, la freŝo min logas,

al la freŝo la koro min tiras.

Rain

The rain is falling, falling, falling,

Unending, pauseless, never stopping;

From sky to pavement, sky to pavement,

Rebounding water-clusters dropping.

Mysterious through the rainy patter,

I hear a secret murmuring noise;

I listen, dreaming, try to follow

The message of that airy voice.

As if that voice concealed some yearning,

Remembrance through the rain were sobbing ....

Confused by mingled joy and sorrow,

Bewildered now my heart is throbbing.

Are clouds, in memory, returning,

I saw so often in the past?

Or do I dream of coming sunshine,

Although the sky is overcast?

Not questioning these subtle feelings,

I dream, enjoy and breathe; I know

Only a freshness that invites me,

To which my heart would have me go.

SOURCE: Boulton, Marjorie. Zamenhof, Creator of Esperanto (London: Routledge and Kegan Paul, 1960), p. 38, 176.


Kaj jen sonregistraĵo de deklamo de unu poemo fare de pioniro Edmund Privat!

Zamenhof - Ho, mia kor' - legas E. Privat